Η αρτηριακή υπέρταση είναι συχνή χρόνια πάθηση. Η συχνότητά της αυξάνεται σταδιακά από τη μέση ηλικία, καθώς τα αγγεία χάνουν την ελαστικότητά τους. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, η αρτηριακή υπέρταση είναι ιδιοσυστασιακή, δηλαδή δεν προκαλείται από κάποια άλλη διαταραχή. Σε ένα μικρό ποσοστό, ωστόσο, μπορεί να προκαλείται από διαταραχή σε κάποιο άλλο σύστημα του οργανισμού, όπως είναι οι διαταραχές του θυρεοειδή, των επινεφριδίων, των νεφρών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η θεραπεία της υπέρτασης προϋποθέτει την αντιμετώπιση της αρχικής (πρωτοπαθούς) διαταραχής.

​

Η υπέρταση πολύ συχνά είναι ασυμπτωματική. Μπορεί να ανακαλυφθεί τυχαία. Η θεραπεία της υπέρτασης αποσκοπεί στη μείωση της πιθανότητας των επιπλοκών, που αφορούν κυρίως την εμφάνιση καρδιαγγειακών επεισοδίων (αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα μυοκαρδίου, αρρυθμίες, διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας).

Η καλή ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης επιτυγχάνεται με συνδυασμό υγιεινοδιαιτητικών μέτρων (σωστή διατροφή, αποφυγή αύξησης του σωματικού βάρους, άσκηση) και φαρμακευτικής αγωγής.