Ως αρρυθμία χαρακτηρίζεται η διαταραχή του φυσιολογικού ρυθμού της καρδιάς. Αποτελεί ευρεία και ετερογενή ομάδα διαταραχών. Μπορεί να εκδηλώνεται με αύξηση ή μείωση της καρδιακής συχνότητας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν επηρεάζει αριθμητικά την καρδιακή συχνότητα, αλλά ποιοτικά (π.χ. έκτακτες συστολές).

​

Η αρρυθμία μπορεί να προκαλεί αίσθημα ταχυκαρδίας, θωρακική δυσφορία, δύσπνοια, εύκολη κόπωση, ζάλη, ή ακόμα και συγκοπή. Ωστόσο, κάποιες αρρυθμίες δεν προκαλούν σαφή συμπτώματα. Η διαταραχή του ρυθμού συνήθως διαγιγνώσκεται εύκολα με το ηλεκτροκαρδιογράφημα, αλλά εάν εμφανίζεται για μικρά χρονικά διαστήματα θα χρειαστεί παρατεταμένη καταγραφή ηλεκτροκαρδιογραφήματος (Holter ρυθμού) για να αποκαλυφθεί.

​

Η θεραπεία των ταχυαρρυθμιών μπορεί να γίνει με φάρμακα ή με ειδικές επεμβατικές τεχνικές (κατάλυση, ablation), ανάλογα με την αιτία και τη βαρύτητα της διαταραχής. Ορισμένες ειδικές περιπτώσεις επιβάλλουν την εμφύτευση απινιδωτή. Οι βραδυαρρυθμίες αντιμετωπίζονται με εμφύτευση βηματοδότη.